Methodetraining
Blijf op de hoogte en volg Laura
05 Augustus 2017 | Nederland, Rotterdam
28 oktober 2014
Nammeste!
Hoewel ik al verwacht had in het binnenland te zijn, zoals ik in mijn vorige blog schreef, ben ik nog steeds in de stad. Alles is nu wel rond en morgen vertrek ik echt naar Palemeu. Heb zelfs een ticket, dus het kan niet meer veranderd worden.
Waarom ik nog niet in het binnenland ben?
Steeds als ik dacht dat het bijna rond was, bleken er nog dingen te moeten gebeuren: Een doktersonderzoek; Nog naar een andere afdeling van het Minov; Nog naar een ander ministerie voor de werkvergunning; Naar nóg een andere afdeling van het Minov enz. enz. Bovendien waren ook mijn collega's nog niet klaar voor vertrek. Zo heb ik vorige week een training gehad over de methodes waar ze hier mee werken en zou ik op zaterdag vertrekken. Dit bleek niet te gaan, omdat het schoolhoofd haar vervoerslijst nog niet had ingeleverd en daarom zorgde de afdeling vervoer van het Minov niet voor een vliegtuig. Maar nu is het gelukkig eindelijk rond.
Ik weet ook welke klas ik krijg: een groep 5 van 9 leerlingen. Ze hebben allemaal een achterstand, omdat de school dit jaar al een maand later begint en daarnaast hebben ze vorig jaar ook (bijna) geen les gehad. Het is mij niet helemaal duidelijk hoeveel les ze hebben gehad, maar het zal niet te vergelijken zijn met een groep 5 in Nederland, of zelfs in Paramaribo. Werk aan de winkel dus :)
Methodetraining
Vorige week heb ik samen met enkele schoolhoofden en mijn directe collega's die ook in Palemeu les gaan geven, training gehad over de methodes. In groep 3 en 4 hebben ze namelijk een nieuwe taalmethode en in groep 5 wordt een nieuwe rekenmethode ingevoerd. Groep 3 en 4 hebben deze methode al.
Taal
De taalmethode hier heet 'Plezier in Taal'. Deze methode is hetzelfde als 'Taalactief' in Nederland, maar dan aangepast voor Suriname. Op een paar kleine foutjes na. Zo staat er de woordparachute. Maar hier kennen ze een parachute niet, dus noemen ze het woordparaplu. En er ontstond ook een hele discussie over woorden die eindigen op '-lijk': Je hoort 'luk', maar je schrijft 'lijk'. Reactie van een schoolhoofd: "Maar je hoort helemaal geen luk. Je hoort lek. Kinderen hier schrijven die soort woorden met lek aan het einde." Niet alles is dus goed aangepast. Waarschijnlijk worden dit soort dingen in de volgende druk weer meegenomen.
Voor mij was deze training alleen maar herhaling, want ik ben bekend met de methode. Ik vind het een goede en duidelijke methode. Heel handig om mee te werken en goed onderbouwd. Mij verbaasde het wel dat de kinderen in groep 3 zowel de klankzuivere als de niet klankzuivere woorden aangeboden worden. Inclusief regels. In groep 4 wordt dit natuurlijk wel herhaald, maar het lijkt mij toch best wel veel in één jaar. Zeker als je bedenkt dat in het binnenland de meeste kinderen een achterstand hebben.
Jammer trouwens dat degene die de training gaf zelf niet snapte wat ze uit aan het leggen was over de regels wat betreft open en gesloten lettergrepen.
Rekenen
Met rekenen hebben ze hier de methode 'Plezier in rekenen/wiskunde'. Deze methode is hetzelfde als de nieuwe versie van 'Wereld in Getallen' in Nederland. Dit was nieuw voor mij, want ik heb alleen met de oude versie gewerkt. Wat een vooruitgang! Beter onderbouwd, gedifferentieerd, duidelijker voor de kinderen. Zo op het eerste gezicht dan.
Verbaasd
Ik vind het heel goed dat ze zo'n uitgebreide methodetraining geven. Tenminste, ik vond het uitgebreid. Maar normaal zou het tempo lager liggen. Misschien komt het omdat ik meer bekend met deze methodes en het voor mij vooral herhaling is. Hier hebben ze al heel lang een andere methode en voor de leraren hier is het schijnbaar best een omschakeling. Ik ga zelf met de oude taalmethode werken (voor groep 5 is de nieuwe nog niet ontwikkeld), dus dan ga ik het verschil waarschijnlijk wel merken.
Leraren vinden het bewerkelijk dat je op vaste momenten moet toetsen. Reactie van een schoolhoofd: "Maar hoe moet het dan met nakijken als je leerjaar drie en vier gecombineerd hebt? Het is maar een kleine groep, maar toch."
Ik als Nederlander was hierover best verbaasd. Misschien zijn wij eraan gewend om meer na school te doen. Of kunnen wij er beter mee omgaan, omdat we gewend zijn aan de methodes. Maar in mijn ogen, als je een kleine groep leerlingen hebt helemaal, dan kijk je na school wat langer na. Of neem je het mee naar huis. Ik ken mening leerkracht die dat doet in Nederland. Sterker nog, ik ken bijna geen leerkrachten die dat niet doen. Nou ligt de werkdruk in Nederland wel heel hoog, maar al bij voorbaat zeggen dat het je niet gaat lukken vind ik ook niet echt de goede instelling...
In de training kregen we te horen dat we de handleiding exact moeten volgen. In mijn ogen is een handleiding een leidraad (zegt de naam al, toch?) en kun je het zelf aanpassen aan de klas. Coöperatieve werkvormen inzetten. Instructie uitbreiden als kinderen dat nodig hebben. Meer/andere leermiddelen inzetten als je denkt dat het voor de kinderen werkt (en de school erachter staat). Ik wijk dus regelmatig af en laat bij bepaalde lessen het boek ook wel eens helemaal wegvallen. De kinderen vinden dat superleuk als ze niet uit het boek hoeven werken en zolang je de lesdoelen bereikt maakt het niet uit in mijn ogen.
Hier is dat dus anders: "Als er in de handleiding staat dat je splitst met het getal 15, dan gebruik je dat getal. Als blijkt dat de kinderen het lastig vinden, dan mag je daarna wel nog een ander getal splitsen, maar je begint met 15 en niet met 13."
Er werd ook aangeraden om de verlengde instructie hardop te geven, zodat alle kinderen kunnen meeluisteren en er wat aan hebben. Maar ik denk dat er in iedere klas kinderen zitten die juist in stilte willen werken. Als leerkracht weet je wel welke kinderen de verlengde instructie nodig hebben en ga je met die kinderen apart zitten.
Maar het meest verbaasd was ik over het feit dat er scholen zijn die de boeken nog niet hebben. In het binnenland had ik het wel verwacht. Maar in de stad? De situatie is eigenlijk slechter dan ik verwacht had. de scholen zijn al een maand bezig en de boeken liggen klaar bij het distributiecentrum, maar worden niet geleverd. Tot die tijd moeten leraren dus maar improviseren en de achterstand wordt er niet minder op natuurlijk. Daarnaast zijn er in de stad klassen van 40 á 45 kinderen. En soms zelfs nog meer. Ik was helemaal in shock. Een kennis van me stuurt zijn kinderen naar een particuliere school. Ik snap nu helemaal waarom. Maarja.. die kinderen zijn in het goede nestje geboren. Voor de gemiddelde Surinamer is dat niet te betalen namelijk. Hopelijk staan er veel leerkrachten voor de klas die er alles aan doen om ondanks de omstandigheden het beste uit de leerlingen te halen! Ik ga er in ieder geval mijn voor doen in Palemeu. Morgen gaat het dus eindelijk echt beginnen! Ik ga mijn spullen inpakken, zodat ik helemaal klaar ben vertrek.
Zo gauw ik weer in de stad ben laat ik weten hoe het me bevalt. Dat kan wel eens voor de kerst zijn, want ze hebben me gezegd dat ik nog een methodetraining krijg en daarvoor een dagje de stad in kom. Eerst zien dan geloven ;)
Anders dus met kerst.
Odie, Laura
Nammeste!
Hoewel ik al verwacht had in het binnenland te zijn, zoals ik in mijn vorige blog schreef, ben ik nog steeds in de stad. Alles is nu wel rond en morgen vertrek ik echt naar Palemeu. Heb zelfs een ticket, dus het kan niet meer veranderd worden.
Waarom ik nog niet in het binnenland ben?
Steeds als ik dacht dat het bijna rond was, bleken er nog dingen te moeten gebeuren: Een doktersonderzoek; Nog naar een andere afdeling van het Minov; Nog naar een ander ministerie voor de werkvergunning; Naar nóg een andere afdeling van het Minov enz. enz. Bovendien waren ook mijn collega's nog niet klaar voor vertrek. Zo heb ik vorige week een training gehad over de methodes waar ze hier mee werken en zou ik op zaterdag vertrekken. Dit bleek niet te gaan, omdat het schoolhoofd haar vervoerslijst nog niet had ingeleverd en daarom zorgde de afdeling vervoer van het Minov niet voor een vliegtuig. Maar nu is het gelukkig eindelijk rond.
Ik weet ook welke klas ik krijg: een groep 5 van 9 leerlingen. Ze hebben allemaal een achterstand, omdat de school dit jaar al een maand later begint en daarnaast hebben ze vorig jaar ook (bijna) geen les gehad. Het is mij niet helemaal duidelijk hoeveel les ze hebben gehad, maar het zal niet te vergelijken zijn met een groep 5 in Nederland, of zelfs in Paramaribo. Werk aan de winkel dus :)
Methodetraining
Vorige week heb ik samen met enkele schoolhoofden en mijn directe collega's die ook in Palemeu les gaan geven, training gehad over de methodes. In groep 3 en 4 hebben ze namelijk een nieuwe taalmethode en in groep 5 wordt een nieuwe rekenmethode ingevoerd. Groep 3 en 4 hebben deze methode al.
Taal
De taalmethode hier heet 'Plezier in Taal'. Deze methode is hetzelfde als 'Taalactief' in Nederland, maar dan aangepast voor Suriname. Op een paar kleine foutjes na. Zo staat er de woordparachute. Maar hier kennen ze een parachute niet, dus noemen ze het woordparaplu. En er ontstond ook een hele discussie over woorden die eindigen op '-lijk': Je hoort 'luk', maar je schrijft 'lijk'. Reactie van een schoolhoofd: "Maar je hoort helemaal geen luk. Je hoort lek. Kinderen hier schrijven die soort woorden met lek aan het einde." Niet alles is dus goed aangepast. Waarschijnlijk worden dit soort dingen in de volgende druk weer meegenomen.
Voor mij was deze training alleen maar herhaling, want ik ben bekend met de methode. Ik vind het een goede en duidelijke methode. Heel handig om mee te werken en goed onderbouwd. Mij verbaasde het wel dat de kinderen in groep 3 zowel de klankzuivere als de niet klankzuivere woorden aangeboden worden. Inclusief regels. In groep 4 wordt dit natuurlijk wel herhaald, maar het lijkt mij toch best wel veel in één jaar. Zeker als je bedenkt dat in het binnenland de meeste kinderen een achterstand hebben.
Jammer trouwens dat degene die de training gaf zelf niet snapte wat ze uit aan het leggen was over de regels wat betreft open en gesloten lettergrepen.
Rekenen
Met rekenen hebben ze hier de methode 'Plezier in rekenen/wiskunde'. Deze methode is hetzelfde als de nieuwe versie van 'Wereld in Getallen' in Nederland. Dit was nieuw voor mij, want ik heb alleen met de oude versie gewerkt. Wat een vooruitgang! Beter onderbouwd, gedifferentieerd, duidelijker voor de kinderen. Zo op het eerste gezicht dan.
Verbaasd
Ik vind het heel goed dat ze zo'n uitgebreide methodetraining geven. Tenminste, ik vond het uitgebreid. Maar normaal zou het tempo lager liggen. Misschien komt het omdat ik meer bekend met deze methodes en het voor mij vooral herhaling is. Hier hebben ze al heel lang een andere methode en voor de leraren hier is het schijnbaar best een omschakeling. Ik ga zelf met de oude taalmethode werken (voor groep 5 is de nieuwe nog niet ontwikkeld), dus dan ga ik het verschil waarschijnlijk wel merken.
Leraren vinden het bewerkelijk dat je op vaste momenten moet toetsen. Reactie van een schoolhoofd: "Maar hoe moet het dan met nakijken als je leerjaar drie en vier gecombineerd hebt? Het is maar een kleine groep, maar toch."
Ik als Nederlander was hierover best verbaasd. Misschien zijn wij eraan gewend om meer na school te doen. Of kunnen wij er beter mee omgaan, omdat we gewend zijn aan de methodes. Maar in mijn ogen, als je een kleine groep leerlingen hebt helemaal, dan kijk je na school wat langer na. Of neem je het mee naar huis. Ik ken mening leerkracht die dat doet in Nederland. Sterker nog, ik ken bijna geen leerkrachten die dat niet doen. Nou ligt de werkdruk in Nederland wel heel hoog, maar al bij voorbaat zeggen dat het je niet gaat lukken vind ik ook niet echt de goede instelling...
In de training kregen we te horen dat we de handleiding exact moeten volgen. In mijn ogen is een handleiding een leidraad (zegt de naam al, toch?) en kun je het zelf aanpassen aan de klas. Coöperatieve werkvormen inzetten. Instructie uitbreiden als kinderen dat nodig hebben. Meer/andere leermiddelen inzetten als je denkt dat het voor de kinderen werkt (en de school erachter staat). Ik wijk dus regelmatig af en laat bij bepaalde lessen het boek ook wel eens helemaal wegvallen. De kinderen vinden dat superleuk als ze niet uit het boek hoeven werken en zolang je de lesdoelen bereikt maakt het niet uit in mijn ogen.
Hier is dat dus anders: "Als er in de handleiding staat dat je splitst met het getal 15, dan gebruik je dat getal. Als blijkt dat de kinderen het lastig vinden, dan mag je daarna wel nog een ander getal splitsen, maar je begint met 15 en niet met 13."
Er werd ook aangeraden om de verlengde instructie hardop te geven, zodat alle kinderen kunnen meeluisteren en er wat aan hebben. Maar ik denk dat er in iedere klas kinderen zitten die juist in stilte willen werken. Als leerkracht weet je wel welke kinderen de verlengde instructie nodig hebben en ga je met die kinderen apart zitten.
Maar het meest verbaasd was ik over het feit dat er scholen zijn die de boeken nog niet hebben. In het binnenland had ik het wel verwacht. Maar in de stad? De situatie is eigenlijk slechter dan ik verwacht had. de scholen zijn al een maand bezig en de boeken liggen klaar bij het distributiecentrum, maar worden niet geleverd. Tot die tijd moeten leraren dus maar improviseren en de achterstand wordt er niet minder op natuurlijk. Daarnaast zijn er in de stad klassen van 40 á 45 kinderen. En soms zelfs nog meer. Ik was helemaal in shock. Een kennis van me stuurt zijn kinderen naar een particuliere school. Ik snap nu helemaal waarom. Maarja.. die kinderen zijn in het goede nestje geboren. Voor de gemiddelde Surinamer is dat niet te betalen namelijk. Hopelijk staan er veel leerkrachten voor de klas die er alles aan doen om ondanks de omstandigheden het beste uit de leerlingen te halen! Ik ga er in ieder geval mijn voor doen in Palemeu. Morgen gaat het dus eindelijk echt beginnen! Ik ga mijn spullen inpakken, zodat ik helemaal klaar ben vertrek.
Zo gauw ik weer in de stad ben laat ik weten hoe het me bevalt. Dat kan wel eens voor de kerst zijn, want ze hebben me gezegd dat ik nog een methodetraining krijg en daarvoor een dagje de stad in kom. Eerst zien dan geloven ;)
Anders dus met kerst.
Odie, Laura
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
